Zelfverminking bij jongeren wordt steeds ernstiger
De angst voor het volwassen worden zorgt ervoor dat zelfverminking bij jongeren steeds ernstigere vormen aanneemt. Meer tieners rammen nu paperclips, nietjes, potloden en andere objecten in de huid. Dat melden verschillende Amerikaanse artsen.
Stress uiten
"De stress van de adolescentie is zo groot dat jongeren naar nieuwe manieren zoeken om stress te uiten, waardoor het probleem van zelfverminking steeds groter wordt. Achter deze stoornis schuilen duidelijk nog tal van anderen problemen, 90 procent van de zelfverminkers kampt met zelfmoordgedachten", aldus arts William E. Shiels
Voorwerpen
Vaak voorkomende vormen van zelfverminking zijn: snijden in de huid in, brandwonden aanbrengen, kneuzingen of breuken veroorzaken, haar uittrekken en giftige stoffen inslikken. Maar steeds meer ontdekken artsen nog ernstigere vormen. Een stijgend aantal jongeren duwt voorwerpen in de huid, soms laten ze deze erin zitten zodat ze zwellingen en ontstekingen veroorzaken. De artsen bestudeerden 9 tienermeisjes van 15 tot 18 jaar. Samen hadden ze 50 voorwerpen in hun lichaam aangebracht, sommigen deden het in hun enkels en voeten, eentje in haar handen. Ze verstopten naalden, nietjes, paperclips, glas, hout, plastic, loodjes van een potlood, waskrijt en stenen.
Hoeveel?
Er zijn geen cijfers bekend van hoeveel tieners er aan zelfverminking doen. Maar volgens de artsen is het wel duidelijk dat het vaak gedaan wordt, zeker bij tienermeisjes. Recent onderzoek bij studenten van het middelbare onderwijs in Amerika en Canada toont aan dat 13 tot 24 procent zichzelf opzettelijk pijnigde.
Andere stoornissen
Zelfverminkers kampen vaak ook met andere psychologische stoornissen. De tieners in de studie kregen ook de diagnose van een depressie, een bipolaire stoornis, een dwangstoornis, ADHD en posttraumatische stress. Als ouder is het belangrijk de vicieuze cirkel van zelfverminking te doorbreken. Volwassenen onderschatten vaak de emotionele problemen waarmee jongeren kampen, zeker bij meisjes. Het is aan de opvoeders om de problemen te herkennen en hun kind zo snel mogelijk professionele hulp te bezorgen. (ep)
// Publicatie: HLN
Publicatiedatum: 03/12/08 //
